A Coruña – Jubbega – A Coruña

Vanmorgen zijn we aangekomen in A Coruña en hebben het even rustig aan gedaan. In de middag maken we een wandeling door de stad. Wij zijn onder de indruk van de mooie gebouwen en gezelligheid.

La Plaza de María Pita

A Coruña is een prachtige stad met veel oude gebouwen. Je ziet dat het vroeger een rijke stad is geweest. In de oudheid kwamen naar de Kelten de Romeinen die een belangrijke stad van A Coruña maakten. Ze noemden de stad Brigantium en bouwden een vuurtoren, de Herculestoren genaamd. Deze vuurtoren is de oudste nog bestaande en werkende vuurtoren in de wereld. Dat is een landmark waar we graag willen gaan kijken maar eerst gaan we de gezellige straatjes doorlopen op zoek naar een tapas restaurantje. Heerlijk genieten van het Spaanse leven!

Tapas eten in A Coruña

We passen ons direct aan aan de levensstijl in Spanje en eten pas om 23.00 uur. Daarna gaan we vermoeid van de reis terug naar de boot en gaan slapen.
De volgende ochtend worden we door de meisjes gewekt met een verrassingsontbijt. Omdat we tijdens de overtocht nauwelijks hebben geslapen, hebben de meisjes ons verrast met een ontbijt in Spaanse stijl. Wat een verrassing!

Verrassingsontbijt in Spaanse stijl

We doen het vandaag kalm aan en doen even helemaal niets.

Telefoontje uit Nederland

In de middag krijg in een telefoontje van Onno uit Nederland met het nare nieuws dat mijn moeder is overleden. Ondanks dat het beter leek te gaan met mijn moeder toen we in Brest lagen, is ze toch verder achteruit gegaan en is ze vandaag in de armen van Onno overleden. Ik weet even niet wat ik er van moet denken. Mijn moeder was erg ziek en moegestreden en opeens is mijn moeder er niet meer. Ineke Kramer verbleef de afgelopen jaren in zorginstelling Hogewey en werd daar verzorgd. Ineke is 81 jaar geworden.

Ons afscheid in juli

In juli, vlak voordat wij vertrokken heb ik mijn moeder de laatste keer gezien. Toen al had ik het gevoel dat dit de laatste keer zou zijn dat ik mijn moeder zou zien.

Plannen maken

Opgelucht dat verder lijden mijn moeder bespaard is gebleven en verdrietig dat mijn moeder er niet meer is, verwerk ik het nieuws en maken we plannen om naar Nederland te gaan. We moeten vluchten boeken en zorgen dat de boot die periode in de haven kan blijven liggen. We plannen een vlucht voor zondag. Het is nu vrijdag en er zijn nog een paar plekken…alleen hebben we een klein probleempje. In Guernsey is de sleutel van ons kluisje afgebroken en daar zitten de paspoorten in. De reservesleutel ligt in Nederland bij de werf en die heeft de sleutels naar Gerard gestuurd want die zou vorige week aan boord komen. Nu liggen de sleutels bij Gerard en wij moeten zondag naar huis en hebben daar paspoorten voor nodig.
Gerard komt in actie en stuurt de sleutels per expresse met DHL op naar de haven in A Coruña zodat wij de sleutel zaterdag ontvangen…als alles goed gaat. Pas dan kunnen we de vluchten bevestigen.

De sleutels van de kluis

Vrienden

Zaterdag na het ontvangen van de sleutel besluiten we een lange wandeling te maken en naar de vuurtoren Hercules te gaan. We lopen langs de boulevard en gaan halverwege bij een strandje even zwemmen. Daarna vervolgen we onze weg en lopen naar de kust waar de imposante Hercules staat. Het is een grote vuurtoren die stamt uit de eerste eeuw en daarna diverse keren is herbouwd.

Hercules, de oudste werkende vuurtoren in de wereld

Op de terugweg naar de boot komen we langs een prachtige kleine baai en lopen we over de boulevard terug naar de boot. Op de boulevard is een openlucht aerobicles waar Mirjam en de meisjes actief aan meedoen.

Openlucht aerobicles

In de brandende zon. Ik had graag meegedaan, maar ja, wie had dan de foto moeten maken.

Vriendinnetje

Terug in de haven liggen er naast onze boot nog twee Nederlandse boten met op de tweede boot een meisje van ongeveer Kiki haar leeftijd. De meisjes vinden elkaar direct en gaan samen met Noor vissen vangen. Linde zeilt met haar moeder, zusje Berber en Tjaart de komende drie jaar om de wereld met De Zouterik.

Linde, Kiki en Noor

De meisjes hebben het fijn met zijn drietjes en gaan ‘s middags skaten op het plein en daarna in de stad een ijsje halen. De volgende dag vertrekken ze verder naar het zuiden en we wisselen contacten uit om elkaar later deze reis op te zoeken.

Oude vrienden!

Zaterdag gaan Mirjam en de meiden naar het strandje bij Hercules om lekker te zwemmen. Het is prachtig weer. Ik ga de boot opruimen en in orde maken omdat we ruim een week naar huis gaan. Aan het eind van de middag gaan we met zijn viertjes tapas eten in de stad en daarna op tijd naar bed. Zondagochtend vroeg vliegen we naar Nederland.
Hoe groot is mijn verbazing als opeens Janwillem, Tommy en Joris voor de steiger staan. Janwillem en ik woonden in dezelfde straat in Lisse. Tommy en Joris zaten bij Claire en Puck in de klas van de basisschool.
Wat een leuke toevalligheid. Mirjam was Janwillem tegengekomen op het strandje en de meiden hadden dit voor mij geheim gehouden totdat ze opeens voor de boot stonden.

tapas eten met Janwillem, Tommy en Joris

Die avond hebben zijn we met zijn zevenen Tapas gaan eten. Wat was dat gezellig.

Nederland

Zondag vliegen we terug naar Nederland. Via Barcelona komen we aan op Schiphol en gaan met de trein naar Jubbega waar we bij Anne en Greetje (de ouders van Mirjam) blijven logeren. Nu zijn we negen dagen in Nederland om de crematie voor te bereiden. We hebben tijd om naar de chiropractor te gaan want leven op een boot eist zijn tol. Ook ga ik naar de opticien omdat mijn bril gebroken is en ik zonder bril niet veel zie en de dieptes kan aflezen van de plotter. We hebben een fijne tijd in Jubbega en Anne en Greetje verzorgen ons fantastisch.

sjoelen bij opa en oma

We doen leuke spelletjes van sjoelen tot pijl en boogschieten met eigen gemaakte bogen (en pijlen)..

Pijl en boogschieten

Woensdag hebben we afgesproken met Annetta en Douwe-Jan in Grou en drinken een sundowner op de boot. Daarna gaan we naar Hotel Oostergoo en eten we op het terras bij ondergaande zon. Zo gezellig om elkaar weer te zien.

Op de boot bij Douwe-Jan en Annetta

Zaterdag gaan we naar Claire in Leiden en lunchen we met zijn allen. Fijn om Claire weer te zien. Claire heeft haar tweede bachelor net afgerond en is bezig met het schrijven van haar eerste publicatie.
Maandag gaan we naar Puck. Ze is 16 jaar geworden. Een mijlpaal. Gelukkig dat ik er toch bij kan zijn en haar verjaardag mee kan vieren.

Puck, 16 jaar

 Crematie

Familieportret

Dinsdag 28 augustus is de crematie van mijn moeder. Het is een mooie dienst en fijn dat er zoveel mensen zijn gekomen om afscheid te nemen van mijn moeder. Na de dienst gaan we met de kinderen en kleinkinderen naar Uithoorn en eten we met zijn allen in het restaurant waar mijn ouders vroeger vaak kwamen. Het is fijn om weer onder de familie te zijn. ‘s Avonds rijden we naar Kornelis en Jet en blijven we in Bussum slapen.

Boarden

De volgende ochtend pakken we de trein naar Schiphol en vliegen we weer naar huis. Het is vreemd om dat te zeggen. Thuis is nu waar Phi ligt; A Coruña. Midden in de nacht komen we in de haven aan en treffen Phi in goede conditie aan. We zijn weer thuis!

We zijn weer thuis!