St. Lucia – Martinique

Het is tijd om naar Martinique te gaan. We hebben een heerlijke tijd gehad in St. Lucia. Angela vaart met ons mee en neemt vanuit Martinique het vliegtuig naar een volgende boot. We hebben uitgeklaard en gaan naar het tankdok toe. Omdat we al hebben uitgeklaard, kunnen we taxfree brandstof tanken. Daarna verlaten we de haven van Rodney Bay en gaat ons Carieb avontuur beginnen. We hijsen de zeilen en gaan met ruime wind richting Martinique. Voor Mirjam en de meiden is het 6 weken geleden dat ze hebben gevaren dus dat is weer even inslingeren.

Le Marin

De baai van Le Marin, Martinique

We zijn niet de enige ARC boot die de kant van Martinique op zeilt. We zien diverse ARC vlaggen wapperen, waaronder die van Rum Truffle, die we al eerder aan de zuidkant van Gran Canaria zijn tegengekomen. We varen voorbij Saint-Anne de baai van Le Marin in en ankeren in de buurt van het dorpje Le Marin. We moeten goed opletten waar we ankeren want er is een aantal riffen waar het maar een paar cm diep is. Het waait hard en de baai is groot dus we hebben best veel golven maar we hebben een goede plek voor vannacht.
De volgende ochtend gaan we naar Le Marin. Met zijn allen in de dinghy. Met drie volwassenen en twee kinderen is de dinghy aardig vol en kunnen we maar heel langzaam varen om geen golven over de rand te krijgen. We varen richting de haven maar zien een koraalrif over het hoofd en we lopen met de motor vast op het rif. We moeten een deel peddelen want her is hier zo ondiep. Uiteindelijk komen we uit het rif en varen naar de haven om in te klaren.

Fourageren

Ik wil dan meteen nog even naar de shipshop voor een aantal onderdelen die ze niet hadden in Rodney Bay. Helaas is die vandaag gesloten ivm kerst. Ook moet ik nog een nieuwe spinakerboom zien te vinden en we moeten nodig fourageren. We hebben begrepen dat het veel goedkoper is in Martinique dan in St. Lucia. Hier hebben ze ook veel Europese producten. Het is overmorgen kerst dus dan zullen ook de winkels hier dicht zijn. Na het inklaren lopen we door het dorp op zoek naar een supermarkt. Omdat we hier met 30 graden toch ook een kerstgevoel willen ervaren, willen we vanavond naar de kerstwake. In Le Marin is een prachtig kerkje, boven op een heuvel met open ramen met uitzicht over de baai. We lopen verder en vinden de Leaderprice, een soort Aldi. Veel van de schappen zijn al leeg en ook hebben ze lang niet alles wat we nodig hebben, maar goed we hebben al met al toch een paar shoppers vol met boodschappen. Angela is ondertussen de dinghy gaan halen want er is vlak bij de supermarkt een dinghydock.

Het parkeerterrein voor cruisers bij de supermarkt

Mirjam en ik varen de boodschappen terug naar de boot omdat er geen ruimte meer voor de anderen. Door de golven komt er nog best veel water binnenboord en inmiddels is het ook gaan regenen. Niet zoals in Nederland met een paar druppels en dat uren lang. Nee, hier gaat direct de hemel open en komt alles in een keer naar bededen. Alle boodschappen nat… dus eenmaal alles aan boord begint Mirjam met het uitpakken en afdrogen van de boodschappen. Ik haal Angela, Kiki en Noor op die ondertussen een McFlurry bij de Mac hebben gehaald.

Saint-Anne

We besluiten om naar Saint-Anne te varen. Die baai is meer open en heeft een prachtig uitzicht op Saint-Anne zelf en de andere kant kijkt uit over zee. Ook het water is daar blauwer. We vinden een mooie plek tussen de meer dan andere 100 boten die in deze baai liggen. Saint-Anne heeft een bakkertje waar ze heerlijke stokbroden verkopen. Daar heb ik naar uitgekeken. Alleen de geur al. Samen met Noor ga ik naar de wal om stokbrood te halen. Ook gaan we een drankje drinken aan het strand, even gezellig samen op pad. Noor en ik genieten er van en ze drinkt haar drankje op het terras in een schommelstoel, uitkijkend over de baai.

Noor geniet van haar drankje met uitzicht over de baai van Saint-Anne

Saint-Anne heeft ook een klein kerkje waar we vanavond naar toe gaan voor de kerstwake.
Het is erg lekker weer en daarom gaan we met de dinghy naar het strand om te gaan zwemmen. Het water is heerlijk warm en kristalhelder. In de loop van de middag komt ook de Field Trip crew (Mike, Andrea, Jake, Ryan en Paul de opstapper) aan. Zij lagen in Las Palmas naast ons en hebben twee jongens van 11 en 13 jaar. Het is gezellig en Mike tovert een fles rum uit zijn tas en schenkt ons een glas in. Dit is pas het echte leven!

De luxe van een douche

Aan het einde van het strand is een Club Med en Mirjam heeft alweer een zwembad gespot en gaat op onderzoek uit. Helaas lukt het niet om het zwembad in te komen omdat je een polsbandje nodig hebt, maar Mirjam heeft wel een douche gevonden en we nemen het er van en gaan om de beurt heerlijk warm douchen. Aan boord hebben we maar twee tanks van ieder 200 liter en je kunt hier in de Carieb niet overal water tanken. Water is dus schaars en als we dan een warme douche vinden, dan is dat een luxe! De meiden wassen uitgebreid hun haren en zo zijn we alle vijf weer heerlijk fris voor de kerstavond.

Kerst in de Carieb

‘s Avonds gaan we naar Saint-Anne toe voor de avondmis. Ook Field Trip gaat mee naar de kerk.Het kerkje is tot de nok toe gevuld met locals en we moeten buiten staan.

Het kerkje van Saint-Anne op kerstavond

De mis is in het Frans. Er zijn diverse zangers en sprekers. De tweede zanger zingt dermate vals en is echt niet om aan te horen zodat we besluiten om maar een drankje te gaan drinken aan het strand. Het terras van dit barretje is letterlijk op het strand en we genieten van de zwoele kerstavond.

Kerstavond op het strand met de crew van Field Trip

De volgende ochtend doen we rustig aan. Het is eerste kerstdag. We hebben stokbrood van het bakkertje in het dorp en voor de lunch hebben we heerlijke salade met gamba’s en zalm. Heerlijk. ‘s Middags gaan we weer naar het strand bij Club Med en genieten van het mooie weer en de blauwe zee.

Het strand bij Club Med

Zo raar om te bedenken dat het nu kerst is met dit mooie weer. We willen samen met een aantal andere boten gaan dineren en gaan op zoek naar een restaurant. Helaas vinden we niets waar we zonder reservering naar binnen kunnen en besluiten om terug naar de boot te gaan waar we met elkaar een drankje doen en mooie gesprekken hebben.
Tweede kerstdag nemen we afscheid van Angela. Zij is in een korte tijd een goede vriendin geworden van Mirjam en een geweldige tante voor de meisjes. Kiki heeft zelfs een contract gemaakt voor Angela waarin wordt vastgelegd dat wij met elkaar een zeilfamilie vormen. Angela zien we over een aantal maanden weer terug als we van Bermuda naar de Azoren varen, zij vaart dan met ons mee.

In de middag gaan wij weer naar ons plekje op het strand van Club Med en kijken nu al uit naar een heerlijke warme douche. We weten inmiddels de weg daar.

Op weg terug naar de boot

Na de douche varen we weer terug naar de boot als we opeens een luide stem ‘Phi‘, ‘Phi‘, horen roepen. Het is Marc van Rum Truffle. Ze wenken ons of we een borrel komen drinken. We hebben een gezellige avond met Marc en Gina. Het leuke is dat we gemeenschappelijke vrienden hebben. Zij hebben vorig jaar in de Med Onno en Oda ontmoet en een tijd met hun opgetrokken. Onno en Oda zijn goede vrienden van ons en varen nu al twee jaar met hun zoontje Jasper in de Middellandse zee. Hoe klein is de wereld.

Op naar de Grenadines

De dag na kerst klaren we op een computer uit in de plaatselijke snackbar (dat is normaal en een eenvoudige handeling op de Franse eilanden hier) en halen het anker op om koers te zetten naar Bequia.

Een eiland ten zuiden van Saint Vincent dat behoort tot de Grenadines. Het wordt een lange maar heerlijke dag varen, grotendeels tegen de wind in, langs St. Lucia en St. Vincent. We wilden eerst nog een stop over maken bij Marigot Bay maar vanwege de overval op een andere ARC boot, een week geleden, zien we daar van af. Ook St. Vincent slaan we over. Daar is het ook niet altijd veilig en de ‘veilige’ baaien zijn niet geschikt met onze diepgang. We varen langs de kust van beide eilanden. Het zijn prachtige bergachtige eilanden.